‘De tekentafel’

Ik weet nog goed dat mijn vader de tekentafel voor mij kocht.

Mijn vader een man die niet van de cadeaus is, want wat moet je diegene dan geven.. Dus mijn moeder regelde dat normaal altijd.

Het was 2004 en mijn vader nam mij mee op pad, want ik werd 14 jaar. We kwamen aan bij een kringloopwinkel. Een winkel waar ik eerder niet was geweest, maar hij blijkbaar wel want we liepen meteen richting de afdeling tekentafels. Kies er maar een uit zei hij. “Yes, dat is gaaf!” dacht ik. Ik koos de kleinere van hout met stalen frame.

Hij had de jaren ervoor gezien dat ik graag woningen tekende en dan vooral de indeling ervan. Hele fantasieën kwamen op papier tevoorschijn.

De tekentafel vond hij daar vast een mooie aanvulling op.

Sindsdien fungeerde de tekentafel voor het uiten van mijn creatieve ideeën.

Vaak waren het interieur plattegronden en dan vooral die van de boerderij. Hoe vaak ik die een metamorfose heb gegeven in mijn hoofd en dus ook op papier..

Toen ik op mijn 18e begon aan de opleiding Bouwkunde op de Hogeschool van Amsterdam, had ik de tekentafel het eerste jaar in gebruik voor school. Ik kreeg namelijk technisch tekenles en kon mijn huiswerk daardoor prima thuis maken.

Echter veranderde dit snel omdat het technisch tekenen zich verplaatste van de tekentafel naar het programma Autocad op mijn laptop.

Desalniettemin was de tekentafel zeker niet uit het oog verloren. Toen ik een kamer kreeg in Amsterdam ging hij gewoon mee, dan maar om mijn laptop op te zetten. Uiteindelijk mijn steun en toeverlaat tijdens mijn gehele opleiding in de vorm van een bureau.

Na mijn studietijd ging de tekentafel, samen met mij, terug naar mijn ouders.

Tussen mij en de tekentafel is het in die periode wat rustiger geweest. 

Oke.. hij heeft een tijdje in de woonkamer achter het raam in de zon gestaan om mijn vetplanten collectie op uit te stallen zodat alles goed kon groeien..

Toen ik uiteindelijk samen met de vetplantjes op mijzelf ben gaan wonen, heb ik de tekentafel, na diverse keren overwegen, met een raar gevoel, bij mijn ouders laten staan. Ingeruild voor een ander (op maat gemaakt) bureau…

Tot.. ik van Beets Interieur een officieel bedrijf maakte.

Natuurlijk kan ik op de computer een mooi plaatje maken, maar vaak werkt schetsen nog het leukst. Ook maak je makkelijker een ontwerp en kun je je eigen tekenstijl er in kwijt. En dan kan de tekentafel niet missen. Dus daar staat hij in mijn huis, lekker aanwezig in de woonkamer.

Want waar je blij van wordt mag gezien worden!


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *